Walking in Memphis: bbq, blues en blue suede shoes

Bijna 10 jaar geleden hield ik mijn eerste spreekbeurt ooit, onderwerp was Martin Luther King. Helaas was mijn spreekbeurt niet te vergelijken met King's legendarische "I have a dream" speech, maar ik had toen niet durven dromen dat ik ooit op zijn verjaardag voor het motel zou staan waar hij werd doodgeschoten.
Gister was het Martin Luther Kingsday, een nationale feestdag hier in de States, dus een lang weekend waar zeker gebruik gemaakt van moest worden. Samen met een Paul. een andere Utrechter hier hadden we het plan om te roadtrippen naar Memphis, Tennessee en besloten op Facebook een bericht te plaatsen om de rest van de auto te vullen. Het is altijd spannend wie of wat daarop afkomt maar na vele auditierondes later (grapje) hadden we een leuke gemixte groep van Europeanen. In een superdeluxe stationcar met geweldige geluidssysteem en leren bekleding, hebben we ruim 1400 mijl afgelegd (meer dan 2000 kilometer). Ik, als enige zonder rijbewijs, nam de verantwoordelijke taak van DJ zijn op me, wat zorgde voor een uitstekende mix van hitjes van Bruce Springsteen, Abba en vele andere klassiekers. Vijf staten hebben we gepasseerd, we hadden dinner in Atlanta, Georgia, sliepen in Alabama, en tankten in Mississippi. Zaterdagmiddag bereikten we onze eindbestemming: Memphis. Volgens de reisgids een stad van rauwe blues, straten gevuld met de lucht van barbecue en laatste rustplaats van Elvis Presley. De stad ademt muziek in en uit. Ik heb meer livemuziek gezien en gehoord dan ooit tevoren. Een bezoek aan de Gibson gitaarfabriek en Sun studio's konden dan ook niet ontbreken. Zaterdagavond en -nacht hebben we doorgebracht in en op Beale Street, de bekendste uitgaansstraat van Memphis. De kater op zondag kon dan ook niet ontkend worden, maar geen excuus om culturele dingen te skippen, dus met witte gezichtjes (die behoorlijk opvielen in het overwegend zwarte Memphis) liepen wij door Graceland, onderkomen van King of Rock 'n Roll Elvis Presley. MTV Cribs was niks bij het enorme landgoed en autoverzameling. De junglekamer en verzameling podiumkostuums vormden voor mij het hoogtepunt. Zondag hebben we onder het genot van de beroemde barbecuegerechten de hele avond de blues geluisterd. Prachtige rauwe mannenstemmen, mondharmonica solo's en snerpende gitaren, het was echt fantastisch. Op maandag wilden we het weekend afsluiten met een bezoek aan het National Museum of Civil Rights, het omgebouwde motel waar Martin Luther King is doodgeschoten, maar hadden geen rekening gehouden met de enorme drukte. De rij was veel te lang (er moest nog 11 uur naar huis teruggereden worden), maar we hebben de sfeer geproefd en een gospelkoor zien optreden, puntje van m'n bucketlist die afgestreept kan worden. Moe maar voldaan zit ik nu weer in m'n kamertje in Gainesville. en moet er weer gestudeerd worden. Ik heb voor het eerst post gehad op mijn Amerikaanse adres: een Amerikaanse simkaart, dus ik begin al in te hamburgeren! Wordt vervolgd :)