Into the wild: alligators en frat party's

Nu springbreak voorbij is, gaat de tijd opeens hard: mijn verjaardag is in zicht, er komt hoog bezoek uit Nederland aanstaande vrijdag (papa en mama) en het vliegticket naar huis is geboekt, wat betekent dat mijn trip een officiële einddatum gekregen heeft. Ik boekte alleen een heenticket naar de States, zodat mijn plannen zeer flexibel zouden zijn. Veel mensen hadden echter al een uitgestippelde route voor na het semester, bij velen komen vrienden over of ze gaan vrienden opzoeken ergens anders in de USA. Sinds ik wist dat ik naar Florida zou gaan, had ik al kriebels in de buik bij de gedachten een bezoek aan Cuba te kunnen brengen, en uiteindelijk de knoop doorgehakt om dit maar gewoon te gaan doen! Alleen, rugzakje en een hoe & wat in het Spaans mee en klaar voor la aventura (geen idee of dit echt Spaans is). Hoewel de afstand Miami-Cuba te vergelijken is met de afstand Rotterdam-Parijs, bedraagt mijn reistijd maar liefst 16,5 uur. Rechtsstreekse vluchten naar Cuba vanuit de VS zijn er door de moeilijke relatie niet, wat ervoor zorgt dat ik een comeback naar de Bahamas maak en daar een nacht op het vliegveld door moet brengen. Maar genoeg over deze wilde plannen, want er zijn weer twee weken in Gainesville voorbij en dat is ook het vermelden waard.
Na spring break was mijn portemonnee in een depressie geraakt en besloot ik twee weekenden eens niet te gek te doen en in town te blijven. Genoeg ook hier te doen!

Vorig weekend ging ik met wat vrienden naar Lake Wauburg, een meer dat wordt beheerd door de universiteit en waar je op vertoon van studentenkaart kunt kanoen, waterfietsen etc. De temperatuur hier is inmiddels elke dag 30 graden en Florida’s klimaat laat haar ware aard zien: BENAUWD. Soms met het zonnetje en een briesje heerlijk, maar ook dagen waar het bewolkt en megavochtig en heet is. Verkoeling in het meer was dan ook zeer welkom, al was het zwemgedeelte maar klein wegens de alligators die er voorkomen. Niets gespot helaas (zeg ik nu stoer), maar de volgende dag werd dit ruimschoots goedgemaakt met een bezoek aan de prairie. Wilde paarden, buffels, allerlei soorten exotische vogels en de good old alligator wonen hier en mensen kunnen zonder hekken of speciale safaripark jeeps gewoon rondwandelen. Alligators jagen namelijk ’s nachts en eten maar 50 keer in het jaar. Toch heb ik vantevoren niet gegoogled hoeveel mensen er tijdens deze vorm van recreatie hier het loodje hebben gelegd. Het was een leuke hike en de alligators lagen vredig en doodstil langs het meer, op zochten verkoeling zwemmend in het water.

Dinsdag was het St. Patrick’s Day, een feestdag waarvan niemand hier weet wat er precies gevierd wordt, maar waarbij de dresscode groen is en het bier ook. Opeens claimt iedereen Ierse roots te hebben en zijn de shirts met “Kiss me, I’m Irish” niet op één hand te tellen. Nu het weer hier ook ’s avonds nog zo aangenaam is, zijn de buitenbars in midtown steeds populairder, en wordt er onder de sterrenhemel gefeest.

Afgelopen vrijdag beleefde ik mijn eerste ‘fratparty’ (feesten die worden gegeven in de huizen van fraternity’s, waar alleen vrouwen van buitenaf welkom zijn en mannen van de fratfamilie). Phi Kappa Tau was de host, en dit zijn toevallig mijn buurmannen. Heb er nooit een kopje suiker durven lenen, maar dat terzijde. Samen met mijn internationale vriendinnen in neongekleurde outfits begaven we ons naar het feest. Het tropische themafeest was voornamelijk in de tuin met een grote dj-booth, heel veel gestort zand en een mega nep sfinx (de palmbomen zijn hier wel echt), maar ook binnenin werd er in de verschillende slaapkamers gefeest. Het hele huis is ingericht op feest, en de bedden van de mannen zijn een soort kartonnen dozen aan de muur, zodat ze geen kostbare ruime innemen. Toen ik een foto maakte met vier vriendinnen van andere nationaliteiten besefte ik na drie maanden hier opeens hoe lang ik ben! Echt bizar, ik buk kennelijk van nature als er een foto wordt gemaakt, omdat ik niet als een domtoren boven iedereen uit wil steken. 1.70 meter tall, maar hier een ware reuzin. Ook wel eens leuk.

Nu even een weekje weer de boeken en het zwembad in, voordat m’n ouders vrijdag arriveren en er een roadtrip naar het Zuiden gemaakt gaat worden. Na 3 maanden hier zal ik eindelijk Florida’s bekendste stad aanschouwen (Miami) en de beroemde autoroute over de Keys rijden, vanaf de achterbank natuurlijk.