American Spring Break: bootje varen

Inmiddels alweer een paar daagjes op het vasteland is het weer tijd voor een blog. De afgelopen weken waren een klein paradijsje. Het weekend voor springbreak bezocht ik New Orleans, een unieke stad die zwervers, muziek en Franse sferen ademt. Middenin ‘The French Quarter’, de populairste wijk van de stad, bevond zich een mengelmoes van internationale studenten die de sfeer en de populaire beignets van het wereldberoemde ‘Cafe du Monde’ kwamen proeven. Omdat de door de universiteit georganiseerde trip binnen 3 minuten vol zat, besloten ik en mijn inmiddels vaste roadtripgroepje op eigen houtje met de auto te gaan. Na een reis van 7,5 uur door een bijzonder en divers landschap en het door orkaan Katrina verwoeste Lousiana een stop in een motelletje in Noord-Florida bereikten we (minder geradbraakt dan de studenten die per bus reisten) NOLA. De stad is rauw, veel armoede, je hebt het gevoel continu op je tas te moeten letten, en buiten de Franse wijk is er niet veel. Het kostte me dan ook twee dagen om de stad op waarde te leren schatten. Zondagochtend struinden we in het zonnetje langs de straatmuzikanten en liet New Orleans de unieke atmosfeer zien waar het bekend om staat. Waar deze stad ook bekend om staat is Bourbon Street, een straat vol met bars en live muziek, waar op straat gedronken mag worden. Een nachtleven waar voor ieder wat wils is!

Na New Orleans was het alcoholgehalte in het bloed wel weer even genoeg gevoed, en was het tijd om te studeren en examens te maken. Tot nu toe nog geen resultaten terug dus of mijn vakantie erna welverdiend was weet ik nog niet  Maar genoten heb ik wel!

Ik bracht mijn Springbreak voornamelijk door op de wateren tussen Jacksonville, Florida en de Bahama’s. Een cruiseschip van tien verdiepingen incl. zwembad, sportschool en golfbaan was even mijn thuis. Het gezelschap in deze wastobbe bestond tegen de verwachting in niet uit alleen maar dronken minderjarige college kids, maar voornamelijk koppels, families en bejaarden. Maar gelukkig bestond onze groep uit 40 University of Florida studenten, dus konden we samen een feestje bouwen. Het is vanaf Jacksonville vrij lang varen, dus de hele zondag bevonden we ons op het water. Eén van de hoogtepunten op de boot was het all-inclusive eten. Driegangenbrunches met allerlei verse en Europese gerechten waren een verademing, geen vieze Amerikaanse keukens, niet een drie uur durende tocht om veel te dure boodschappen te doen (Hallo appel van 1 dollar per stuk). Ook van het entertainmentprogramma op het schip hebben we iets meegekregen. Zo was er een relatietest show waarbij koppels op het podium vragen over elkaar moesten beantwoorden in elkaars afwezigheid. Dit leverde zeer genante situaties op, want voor het preutse Amerika werden er pikante vragen gesteld. “You’ve never seen ugly until you saw my wife’s ..” werd door sommige mannen handig gepasseerd door handtas, waar een ander rustig voeten zei. Hilarisch en awkward tegelijkertijd.
De bewegingen van het schip vielen me behoorlijk tegen: in de nachtclub hoefde je amper te dansen, dat deden de golven wel voor je.

Op dag 3 bereikten we Nassau, de hoofdstad van de Bahamas. Eenmaal in de haven bleek ons megaschip slechts de Benjamin van de haven te zijn, en telden de andere schepen nog een paar verdiepinkjes extra. Nassau is een kleurrijke bedoening met prachtige stranden. Een busje met open ramen en Caribische muziek door de luidsprekers bracht ons het eiland over. Ik heb voor het eerst van m’n leven op een jetski gezeten en dat voelde (voor een meisje dat geen rijbewijs heeft en alleen op een zwarte omafiets rijdt) enorm machtig. Dag 4 brachten we door op een privé eiland dat is opgekocht door de cruisemaatschappij (moet je nagaan wat een geld hier in omgaat). Onze snorkeltocht ging helaas niet door door de wind, want ik heb nog nooit zulk helder azuurblauw water en wit zandstrand gezien.
Op de laatste avond sloten we zoals het in de cruise stijl behoord de reis af met een glaasje bubbels in de hottub, enorme witte zachte P. Diddy-achtige badjassen aan en wij voelden ons even de koning te rijk.

Afgelopen weekend hebben we om van de laatste vakantiedagen nuttig te gebruiken nog een klein uitstapje gemaakt naar Daytona Beach in Florida. Een beroemd strand, omdat het het enige strand ter wereld is waar je met de auto op kunt rijden. Daytona staat dan ook bekend om zijn motor- en autoraces. De combinatie van Bike Week (een motorevent waar motorrijders uit heel de States op af komen) en Spring Break creëerde een bijzonder sfeer. Het contrast tussen stoere motorrijders in leren jasjes, gescheurde broeken en bandana’s en studenten in neonkleurige bikini’s kan bijna niet groter.

Nu is het gewone leven weer begonnen en ben ik bezig met m’n leven in Nederland na dit avontuur langzaam vorm te geven. Ik heb me ingeschreven voor een masterstudie, een hockeyclub en ben van plan vanavond m’n vliegticket terug te boeken. Bizar wel, de tijd vliegt!